długość fali
Encyklopedia PWN
Rayleigh 
, ur. 12 XI 1842, Langford Grove k. Maldon (hrab. Essex), zm. 30 VI 1919, Terling Place k. Witham (hrab. Essex),
fizyk brytyjski.
[rẹıli]
lord, John William Strutt , ur. 12 XI 1842, Langford Grove k. Maldon (hrab. Essex), zm. 30 VI 1919, Terling Place k. Witham (hrab. Essex),
rezonator
techn. układ mech. lub elektr., w którym zachodzą drgania rezonansowe (rezonans, drgania).
[łac.],
światło, promieniowanie optyczne,
fiz. promieniowanie elektromagnetyczne o fali długości od ok. 380 nm (fiolet) do ok. 760 nm (czerwień), wykrywane przez oko ludzkie (wzrok);
diatermia
początkowo metoda leczn. polegająca na nagrzewaniu ciała za pomocą fal elektromagnetycznych o częst. radiowych, obecnie termin określający także generatory tych fal (stosowane w medycynie od 1928).
[gr. diá ‘przez’, thérmē ‘gorąco’],
dyspersja światła, rozszczepienie światła,
rozkład widmowy światła złożonego (np. białego) na składowe jednobarwne w wyniku dyfrakcji, interferencji lub załamania.
elektronografia
zespół metod wykorzystujących dyfrakcję elektronów, stosowanych do badania struktury ciał, gł. ciał stałych krystalicznych i cząsteczek gazów.
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, gráphō ‘piszę’],
